
Asociación Cultural O Faiado da Memoria. Rúa Baldosa, 25 - 2° C. Vilagarcía de Arousa. Pontevedra. España
Sobre nosotros
O Faiado da Memoria ábrese como un espazo para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano.
Desde o ano 2008 fumos recollendo, entre os veciños de Vilagarcía e a súa contorna, un material fotográfico, audiovisual e sonoro que representa o noso pasado e tamén a nosa intrahistoria que, tal como nos decía Unamuno, é aquela historia que transcurre pero que non reflexan os medios de comunicación. En suma: é a nosa vida.
Aqui colle de todo, é o noso gran caixón de sastre, dun sastre que ben podería chamarse Dióxenes. Desde as fotos de eventos sociais, como vodas, bautizos e comunións, hasta as postais da vila, desde os xogos florais, aos grandes acontecimentos, fotos de afecionados ou fotos profesionais. De momento só temos un límite: que a súa data non rebase os anos setenta.
Pero non só de fotografías se alienta o noso arquivo, tamén de sons, de audiovisuais, aquelas vellas películas que temos arrumbadas pola casa acaparando o pó da habitación e que se cansaran de facer os nosos pais ou avós, agora son un documento xeneracional, documentos en fin, todo, todo colle neste Faiado que non quere que a vida vivida se quede sen memoria.
SOBRE NOSOTROS
O Faiado da Memoria (el Desván de la Memoria) se abre como un espacio para la conectividad y el intercambio de memoria sobre nuestro pasado personal y humano.
Desde el año 2008 hemos ido recogiendo, entre los vecinos de Vilagarcía y su entorno, un material fotográfico, audiovisual y sonoro que representa nuestro pasado y también nuestra intrahistoria que, tal como nos decía Unamuno, es aquella historia que transcurre pero que no reflejan los medios de comunicación. En resumen: es nuestra vida.
Aquí cabe de todo, es nuestro gran cajón de sastre, de un sastre que bien podría llamarse Diógenes. Desde las fotos de eventos sociales, como bodas, bautizos y comuniones, hasta las postales de la ciudad, desde los juegos florales, a los grandes acontecimientos , fotos de aficionados o fotos profesionales. De momento sólo tenemos un límite: que su fecha no sobrepase los años setenta.
Pero no sólo de fotografías se alienta nuestro archivo, también de sonidos, de audiovisuales, aquellas viejas películas que tenemos en casa sin usar, cogiendo polvo en la habitación y que se cansarán de hacer nuestros padres o abuelos, ahora son un documento generacional, documentos en fin, todo, todo cabe en este Desván que no quiere que la vida vivida se quede sin memoria.