Carmen Faro

Carmiña Faro nun paisaxe irrepetible, moi lonxe do freixo en Vilaxoan. Isto e en Alemania primeira fase do ciclo emigratorio de Carmiña, logo seria Venezuela.

Ela moi noviña empezou a traballar nas casas dos señoritos do pobo, de salario escasos vinte pesos, anos cincuenta, ¿Cantas horas? ¡Todas¡ De sol a sol, e cando non tiñan moito que facer, a limpar os aterellos de plata, ou os dorados das cerraduras e das cociñas...eso si dabanlle de comer, era importante comer, ainda que fora na cociña. Carmiña colleu a maleta e foise a recuperar parte da dignidade perdida, ou magullada.

O Faiado da Memoria